Onze burgemeester durft. Burgemeester Denert en gans de gemeenteraad komen in verzet tegen de regeringsbeslissing om de veerboten in Kruibeke en Bazel af te schaffen. Keer op keer organiseert de burgemeester volksvergaderingen en betogingen. Meteen eist men ook de versteviging van de Scheldedijken. Er is een steeds laaiend protest tegen het aanleggen van een potpolder. Omdat het giftige Scheldewater het poldercultuurlandschap zou vernielen en verminken, zou vergiftigen. De gemeente wordt bovendien dagelijks bedreigd door de schoorstenen die gifwolken spuit van lood en cadmium. Het wordt een waar volksverzet. Al woont de staatssecretaris van Leefmilieu in het Waasland, Miet Pret laat nooit haar neus zien. De regering moet capituleren, de veerboten blijven. De duivelse samenzweerders blijven op de loer liggen.

Karel HEIRBAUT, Onze burgemeester durft, Sint-Niklaas: Barst, s.d., 104 p., foto's.

Simon is dood. Het verhaal over Simon, geboren in het jaar 1896, overleden april 1982. Zo staat het gebeiteld. Wat kan een mens zoal beleven! Eén ding ding is zeker. Simons leven liep niet over een pad van rozen. Hij is zeker niet gestorven in een wieg. Bovendien onbekend is onbemind. Simon doorploegde het leven. Stil zwijgzaam. Soms pijnlijk, feestelijk, ook boeiend, beangstigend, met verbetenheid zonder verzuring, een wilskrachtige stap. Hij was 'katholiek', leefde als duizenden mensen tussen ons en verdween onopgemerkt, alleen voor de familie een verre, vage herinnering.

Karel HEIRBAUT, Frank FRANCK, Rita LACRES, Nelle MAERTENS, Simon is dood, Sint-Niklaas: Barst, s.d., 38 p., ill.

Bladeren in het boek ...

Duivelse samenzweerders. Geen gif in de Kruibeekse polder. Kritisch relaas tegen de vervuiling van de Kruibeekse polder.

Karel HEIRBAUT, Duivelse samenzweerders. Geen gif in de Kruibeekse polder, Sint-Niklaas: Barst, 1994, 39 p.

Bezetting scheepswerf Boel. Dienaars en plunderaars is een zeer bitter boek over de maandenlange 'dans op de puinhopen van het Boelsyndicalisme'. Karel Heirbaut droeg dit boek op aan alle scheepsbouwers en hun families.

Karel HEIRBAUT, Bezetting scheepswerf Boel. Dienaars en plunderaars, Sint-Niklaas: Barst, 1993, 134 p.

Heimwee brandt. Pietro de Italiaan komt voor de Tweede Wereldoorlog werk zoeken in ons land. Hij vindt een baan en ontmoet zijn toekomstige (Belgische) vrouw. Hij moet soldaat worden voor Mussolini en het echtpaar verhuist naar Italië. Tot op de dag dat haar moeder ziek wordt, dan keren ze terug naar Zelzate. Hun dochter groeit daar op, de verliefdheid krijgt haar te pakken en ze huwt. Na een paar jaar is haar man ontrouw. Ze komt er alleen voor te staan, gaat werken bij wasserij Sneeuwwitje, ze wordt syndicaal actief.

Karel HEIRBAUT, Heimwee brandt, Sint-Niklaas: Barst, 1988, 136 p.

Simon de werkman. Het verhaal van de harde werker Simon Weyn die geboren werd in het jaar 1896 en overleed in april 1982.  Zijn moeder was Mie Govaert, ze hield van geiten.

Karel HEIRBAUT, Simon de werkman, Sint-Niklaas: Barst, s.d., 40 p.

Bladeren in het boek ...

Vakbondmisleiding is een ontwerptekst die alleen de bedoeling heeft vluchtig enkele vaststellingen te doen over de verschillende remmen in de vakbondswerking om te komen tot de bevrijding van de arbeidersklasse.

Karel HEIRBAUT, Vakbondmisleiding, Sint-Niklaas: Heirbaut, s.d., 15 p.

Slangen zijn nooit met vakantie: een reisverhaal over de UNCTAD-conferentie in Belgrado. Verder het schandaal van Okee Trans dat veertig vrachtwagens hadden gestolen van Turken die in Sint-Niklaas als gevangenen achterbleven, de staking bij Nobels-Peelman en de verdwijning van de fabriek.

Karel HEIRBAUT, Slangen zijn nooit met vakantie, Sint-Niklaas: Barst, s.d., 34 p., foto's.

Bladeren in het boek ...

Mirakeltocht tegen armoede. Het was een mirakeltocht! Werklozen, daklozen, asielzoekers, sans-papiers marcheerden tegen de armoede in Europa. Dat is toch durven! Ik zweefde op mijn voeten mee vanuit Parijs naar Amsterdam. Daar kwamen de regeringsleiders, dubbeltongers, samen in het Europese circus. De stappers riepen: 'Geen Europa zonder ons, tegen ons!'  Het werd een flop, de Europese top, omdat wolven elkaar verslinden. Wie waren die mirakelmakers? Wat bezielde deze zonderlinge marcheerders? Wie gaf hen onderweg eten, drinken, een strozak? Wat zongen de opstandelingen in de straten? Waarom prendre la parole in gemeentehuizen, in kerken, op marktpleinen? Dit mirakelverhaal werd samengesteld met teksten, krantenartikels, collages, foto's. De mediaboys hadden niemand gezien, al stapten 50.000 trotse sociale bedevaarders en schorremorries door Amsterdam, vol hoop, geloof en verlagen. Is dat geen mirakel?

Karel HEIRBAUT, Mirakeltocht tegen armoede, Sint-Niklaas: Barst, s.d., 100 p., ill.

Maria Piessens. Zij liet zich niet doen is een verhaal over Maria Piessens geboren op 't Hertje in Sint-Niklaas. Veertien jaar werkte ze in de fabriek Niko. Ze was actief syndicale militant, tot in Brussel. Zij liet zich noot doen.  Ze beschikte over een scherpe tong. Eens in brugpensioen was er nog leven in de kantine van de voetbalploeg White-Boys. Maria Piessens leefde en woonde tussen ons.

Karel HEIRBAUT, Maria Piessens. Zij liet haar nooit doen, Sint-Niklaas: Barst, 1996, 197 p., ill.