Zet alles op z'n kop! is een bundel waarin volgende teksten zijn terug te vinden: Leve het Pools verzet!, Jef in de leeuwenkuil, Mensen van vlees en bloed, Donderdag 11 februari 1982, Leven zonder geweld, Treedt in het onwettelijke, Gehelmde provokateurs, De konfrontatie, In iedere betoging komen gevaarlijke ogenblikken, Vakbondspolitie, Ontmoeting van twee onbekenden en Taal die doet huiveren.

Karel HEIRBAUT, Zet alles op z'n kop!, Sint-Niklaas: Barst, 1982, 44 p.

Grimmig Waasland omschrijft wat er tijdens het leven van Flapuit, die tien jaar na de Eerste Wereldoorlog werd geboren in de 'Republiek Het Waasland', zoal gebeurt met Flapuit, het Waasland en de wereld.

Karel HEIRBAUT, Grimmig Waasland, Sint-Niklaas: Barst, s.d., 21 p.

Blanken slaven op de scheepswerf is een hulde aan de onbekende roestduivels uit de roesthel. Een striemende aanklacht tegen koppelbazen, eco-pooiers, en al diegenen die zo, via allerlei achterpoortjes, een mensenhandel opzetten. Tegen het Europa van Maastricht, met open grenzen voor bankiers en renteniers, open grenzen voor mensensmokkelaars. Vervloekt de criminelen uit de Europese Commissie, de dienaars van de verdrukkers omwille van wat smeergeld en veel menselijk leed.

Karel HEIRBAUT, Blanken slaven op de scheepswerf. Na de bezetting van de Boelwerf, Sint-Niklaas: Barst, 1994, 92 p.

Jäntsch Klaus vaderlandloos. Een jonge vrouw Rosita werkt voor de oorlog als meid in Antwerpen. Ze leert daar een Duitse universitaire student Heinz kennen. Terwijl Heinz aan het front moet vechten, wordt de kleine Klaus geboren. Rosita kan het goed stellen met Selma, haar schoonmoeder. De mannen zijn aan het front, zij doen de bakkerij verder draaien. De oorlog is gedaan op 8 mei 1945, de vredesklokken luiden voor de overlevenden en doden. Zij die de oorlogsgruwelen hebben overleefd keren terug naar huis.  De concentratiekampen openen hun poorten. De Duitse soldaat Heinz, man van Rosita, vader van Klaus, komt niet naar huis. Hij is gesneuveld in Frankrijk. Rosita zal nu regelmatig haar moeder en vader bezoeken in het Waasland in Bazel. Drie keer kan Klaus mee. Als hij veertien is en een weerbare man, mag hij Oost-Duitsland niet meer verlaten. In hem groeien plannen om te vluchten door het IJzeren Gordijn, door de Berlijnse Muur. Het zal hem nog lukken, maar hoe! Hij komt terecht in West-Duitsland. Hij trouwt en kan beginnen werken op de scheepswerf Boel. Maar wat gebeurt met zijn moeder achter het IJzeren Gordijn?

Karel HEIRBAUT, Jäntsch Klaus vaderlandloos, Sint-Niklaas: Barst, s.d., 62 p.

Flexibele werkpaarden. Dit is de onvervalste geschiedenis van de golden sixties en de rare nawerking ervan. Het manna viel uit een wolkenloze hemel in de mond van de werkende mensen. Daarna stak er een verschrikkelijke storm op die het kaartenhuisje omver blies, de illusie verdreef en weer plaats maakte voor de werkelijkheid. De crisis slaat toe, de crisis is mondiaal. Fabrieken sluiten, fabrieken verhuizen naar lagelonenlanden. Alles kan, alles mag, als de patroon er maar goed en beter van wordt. Duizenden, miljoenen werklozen staan op straat.

Karel HEIRBAUT, Flexibele werkpaarden, Sint-Niklaas: Barst, 1986, 38 p.

Intergarde buiten. In alle fabrieken, in alle wijken, nationaal als internationaal zwermt de privépolitie voor geldtransporten en bewaking gebouwen en personen uit. Wanneer Boelbaas Saverys privépolitie op de scheepswerf wil plaatsen om zogezegd militaire escortvaartuigen, vol verbeelding, vol fantasie en zang. Alle dagen brengen ze een serenade voor de baas: 'Intergarde buiten!'

Karel HEIRBAUT, Intergarde buiten, Sint-Niklaas: Barst, s.d., 48 p.

Brieven uit Marokko. Een reisverhaal. Marokko ligt naast mijn deur, al zie ik geen moskee. Mijn buren Ahmed en Naiman hebben vijf kinderen. Hij telefoneerde naar Marokko, naar Tanger. De familie Slimani zei dat ik bij hen welkom was. Nu kon ik vliegen van Zaventem naar Malaga, in Spanje. Daar deed ik autostop tot in de stad Algeciras. Om vandaar in de carferry te stappen, al varend over de straat Gibraltar. In Tanger stond de deur wijdopen van de schone Fatima. 

Karel HEIRBAUT, Brieven uit Marokko, tekeningen: Ali Ezbaïri Abderrahman, Sint-Niklaas: Barst, 1994, 116 p., ill.

De nieuwe wereldorde is een bundel waarin volgende verhalen werden verzameld: Bloed op straat, Goede Vrijdag in Ursul, Afrika is beautiful: deel 1, Afrika is beautiful: deel 2 of de wonderboy uit Ghana, Afrika is beautiful: deel 3 of ik had ons Kongo zo hartelijk lief, Afrika is beautiful: deel 4, Twee zwarte verstekelingen aan boord en Zonder vissen en oekedoelers kunnen wij niet leven.

Karel HEIRBAUT, De nieuwe wereldorde, Sint-Niklaas: Barst, s.d., 48 p.

Lees het integraal verhaal Bloed op straat

De plastrontrekker. Saverys de Boelbaas dwingt de personeelsdienst een schrikbewind te hanteren. Hij dreigt met 10 procent afdankingen. De personeelschef stuurt veertig aangetekende brieven naar personeelsleden: eerste verwittiging, tweede verwittiging. Dit veroorzaakt ruzie en spanning in de betrokken gezinnen. De scheepsbouwers in woede ontstoken komen in vergadering bijeen. Honderden scheepsbouwers stappen woedend naar de personeelsdienst. De personeelschef wordt van de trappen gesleurd aan zijne plastron. Wat nu? Wat waren de gevolgen?

Karel HEIRBAUT, De plastrontrekker, Sint-Niklaas: Barst, s.d., 47 p.

Lees hier de integrale versie (pdf)

Rouwkransen voor de Schelde? Dit boek brengt al vertellend een verslag uit over de protestmars Redt de Schelde, die vertrok aan de monding van de Schelde in Breskens en liep tot aan de bron in Frankrijk, het dorp Gouy. Met honderd stapten we drie weken langs de dode Schelde. 

Karel HEIRBAUT, Rouwkransen voor de Schelde?, Sint-Niklaas: Kultureel Front Vlaanderen, s.a., 98 p., foto's.